Vermogen Beleggen Budget Corona Actueel Sparen – 07 mei 2021
Voor de coronapandemie leek inflatie op sterven na dood. Nu verstoort de moeizame heropstart van de economie de marktwerking en leidt het tot prijsstijgingen. Zorgt dat ook voor een comeback van de inflatie?
Voor de coronapandemie leek inflatie op sterven na dood. Dat had nogal wat redenen. De economie draaide onvoldoende op toerental. De technologische evolutie of de digitalisering zorgde voor een structurele verhoging van de productiviteit en dus voor een daling van de kosten. Of nog de globalisering, de wereldwijde concurrentie, waarvan werd aangetoond dat die gunstig was voor de kassaprijzen.
Een andere inflatieremmer is de spaarreflex van mensen. Als er veel gespaard wordt, is de consumptie lager en is er geen reden om prijzen te verhogen. En zo zijn er nog voorbeelden die een positieve invloed hebben op het prijskaartje dat de consument gepresenteerd krijgt en die de inflatie temperen. Tot frustratie van de centrale banken die er alles aan deden om de economie terug op gang te trekken, met onder meer obligatieaankopen en ultralage kortetermijnrentevoeten.
En toen kwam de pandemie. De economie werd abrupt “on hold” gezet. Een harde economische stilstand, een maatschappelijke lockdown.
Eerder dan in Europa werd na een tijdje de economie in de Verenigde Staten heropgestart. Hier en daar volgden landen het voorbeeld van de VS. De wereldhandel trekt stapvoets aan. En hoe meer mensen gevaccineerd zijn, hoe sneller de wereldhandel zal aantrekken.
In de VS en elders ontdekte men echter al snel dat een economie stopzetten eenvoudiger is dan een economie heropstarten. Die heropstart verstoort immers de marktwerking. Aanvoerlijnen raken in de war. Er ontstaat her en der schaarste aan producten terwijl de vraag door de heropening net exponentieel stijgt. Denk maar aan de ongeziene hoge houtprijs in de VS omdat in de huizenbouw vaak hout wordt gebruikt en de vraag naar huizen door het dak gaat. Of aan isolatiemateriaal, olie, staal, plastiek, … Bovendien schuiven sommige bedrijven de pandemiekosten nu zachtjes door naar de consument. Om maar niet te praten over de kosten van halfgeleiders, die de enorme vraag, weliswaar tijdelijk, niet de baas kunnen.
Om de pandemie te bestrijden werden triljoenen dollars of ettelijke miljarden euro’s door de centrale banken en de overheden in de economie gepompt. Dit draagt uiteraard ook bij tot een potentiële stijging van de inflatie. De logica wil immers: hoe meer geld in omloop, hoe minder het geld uiteindelijk waard is. Als de economie sterk aantrekt leidt dit in principe ook tot inflatie. De vraag wordt namelijk globaal groter, wat tot een globale prijsstijging kan leiden.
Het anticiperen op die sterke economie doet de langetermijnrentecurve stijgen. Dit kan wel voor wat rumoer op de financiële markten zorgen. Zoals het geval was in maart dit jaar.
De veelgevolgde rente op 10 jaar in de VS begon plots, maar vooral snel te stijgen.
Beleggers anticipeerden op een fel aantrekkende economie. Men verwachtte een stijgende inflatie. Het vaccinatieprogramma dat succesvol bleek en bovendien een sterke versnelling kende, deed de hoop op een economische boom fel toenemen.
Die rentestijging zette druk op de groeiaandelen. Groeiaandelen, vaak technologieaandelen, zijn aandelen waarvan de huidige koers de toekomstige cashflow of winst reeds in hoge mate incalculeren. Terwijl hun huidige winst laag tot zeer laag is.
Bij een zeer lage langetermijnrente, zoeken beleggers alternatieven voor obligaties die weinig of niets opbrengen. Dit alternatief vinden ze onder meer bij groeiaandelen.
Deze aandelen waren sinds de financiële crisis van 2008 erg in trek. De rentetrend was immers dalend. Maar er is meer. In tegenstelling tot de dotcombubbel in 2000, bieden deze ondernemingen reële innovatie aan. En de consument neemt die gretig af. De vernieuwing is dus concreet en heeft een échte impact op de maatschappij. Het hoeft dus niet te verwonderen dat deze aandelen erg in trek waren, ze groeiden immers als kool.
Trekt de rente dus opnieuw aan, komen obligaties voor sommige beleggers opnieuw in het vizier. Dit is een reden voor sommige beleggers om een deel van hun portefeuille in obligaties te roteren. Of om vers geld niet langer naar technologieaandelen te sturen. Vanaf een zeker rendement zijn obligaties immers een alternatief. Weliswaar met weinig rendement. De redenering luidt dan: als ik vandaag al wat rendement kan integreren in mijn portefeuille, waarom zou ik dan nu zoveel betalen voor winsten die nog moeten komen?
Alternatieven voor groeiaandelen vonden beleggers ook in cyclische aandelen. Kort gezegd: als de economische cyclus daalt, zullen deze aandelen zoals grondstoffenaandelen, bankaandelen, … het minder goed doen. Als de economische cyclus stijgt en dus de rente stijgt, gaan die aandelen het weer opnieuw goed doen. Met de verwachting dat de economie – al zeker in de VS - het zeer goed zou gaan doen en de rente die daarop anticipeerde, kwamen cyclische aandelen opnieuw in trek. Lang waren die niet interessant voor beleggers. Groeiaandelen namen opnieuw het voortouw. Cyclische aandelen noteerden dus goedkoop ten opzichte van die groeiaandelen. Voor sommige beleggers reden genoeg om dus ook cyclische aandelen in de portefeuille te integreren.
Is het groeiaandelenverhaal dan gedaan? Nee, zeker niet. Zoals gezegd heeft de technologie een échte impact op de maatschappij waarin we leven en is de vraag van de consument zeer groot. Die trends zijn échte blijvers.
Zeker in de VS komen we op ongekend terrein. De recente verwachting van AXA Investment Managers (AXA IM) is dat de inflatie in de VS de komende jaren boven 2% kan uitstijgen en daar zelfs een tijd kan blijven hangen.
De reden zijn de gigantische stimuli die de Amerikaanse president Joe Biden heeft aangekondigd. Het gaat over triljoenen dollars voor infrastructuurwerken en triljoenen dollars aan sociale maatregelen. Bovenop de gigantische stimuli van de Amerikaanse centrale bank, de Federale Reserve (FED). Nooit gezien. Als die erdoor komen zou dit de inflatie kunnen doen aantrekken boven 2% en dit gedurende langer tijd volgens AXA IM.
De Amerikaanse centrale bank heeft overigens al gezegd een inflatie boven 2% te tolereren. Ze gaat immers kijken naar de gemiddelde inflatie van de jaren ervoor. Toch verwacht de FED dat de inflatiepiek niet blijvend zal zijn en dus terug zal afnemen. Ze denkt dat de economie zeker een boost zal krijgen, maar dat die boost na een paar jaar uitgewerkt zal zijn.
Ze is daarom nog niet bereid haar kortetermijnrente aan te passen, noch om haar obligatie opkoopprogramma te vertragen. Momenteel toch nog niet.
In Europa zou de inflatie binnen de perken blijven. Dit betekent dat de ECB, de Europese centrale bank aan zet blijft.
Conclusie: het is zoals altijd in de economie. Voorspellingen zijn belangrijk, maar het is afwachten wat de reële cijfers ons vertellen.
Artikel geschreven op basis van de op 3 mei 2021 beschikbare informatie.
Deze content is niet beschikbaar omwille van uw huidige cookie instellingen. U kan deze hier aanpassen.
U kunt ervoor kiezen om jaarlijks maximaal 1.020 of 1.310 euro voor uw pensioen te sparen, met een verschillende fiscale aftrek. Wat moet u doen als u voor het hogere maximumbedrag opteert? En wat is voordeliger: jaarlijks 1.020 of 1.310 euro pensioensparen?
Na het uiterst turbulente 2022 werd 2023 aangekondigd als een terugkeer naar de normaliteit op de markten. Die belofte kwam tot dusver ook grotendeels uit. Aandelen kenden een uitstekende eerste jaarhelft, en ook de zwaar getroffen obligaties konden een stuk van de opgelopen verliezen recupereren.
Kiest u voor de zee of de bergen? En de opwarming van de aarde, bent u daarmee een beetje, erg veel of helemaal niet bezig? En in welk opzicht? Op het vlak van duurzaam beleggen wil uw bankagent graag uw voorkeuren kennen, zodat uw portefeuille zo goed mogelijk aansluit bij uw beleggersprofiel en bij de Europese regelgeving die sinds augustus 2022 van kracht is. Er bestaat hierover een brochure waarin alles in eenvoudige bewoordingen wordt uitgelegd.
De inflatie heeft nu in de grote economieën een duidelijke daling ingezet. Hoewel niet alle zorgen van de baan zijn, hebben beleggers het inflatieprobleem als ‘opgelost’ geklasseerd. Dat is wellicht te voortvarend op langere termijn, maar voor de komende maanden is die inschatting terecht. De energieprijzen dalen al sinds het begin van 2023, en zullen binnenkort gevolgd worden door de tweede belangrijkste oorzaak van inflatie tijdens het voorbije jaar: voedingsprijzen.
Ik zou wel willen, maar … ik heb daar geen tijd voor. Of Het interesseert me eigenlijk niet echt, het is te ingewikkeld, en dan begin ik er beter niet aan, toch? Het zijn een paar van de vaak gehoorde argumenten om niet te beleggen. Herkenbaar, niet? Achter al die redenen gaat een stilzwijgende, onuitgesproken veronderstelling schuil: succesvol beleggen is een kwestie van kunde, expertise, kennis. Maar is dat wel zo?